31

در سینه ات، سوز و نوای عشق پیچیده
توی نفس ها، تا کجای عشق پیچیده

مستی رسیده تا خیابان، خانه ات آباد
هر جای شهرت نارضای عشق پیچیده

چشمان من ابر و، نگاهت خیس و لبها تر
شرجی شده، حال و هوای عشق پیچیده

از دلبریهای خلیج ات تا خزر وا کن
از من به تو جغرافیای عشق پیچیده

فرقی مگر بین خدایت با دلت بوده؟
سکان دل را، ناخدای عشق پیچیده

اول قرارش «تَسْکُنُوا» بعدش «مَوَدَّة»، بعد
دیوانگی در ماجرای عشق پیچیده

هر چیز باشد بین ما، تا سالها سهل است
فریادمان، تا انتهای عشق پیچیده

دل آرزویش را درون سینه می سوزد
در سوگ ِمان هم آه های عشق پیچیده

قدری برای آرزو هایت دلی بگذار
وقتی  محبت با خطای عشق پیچیده

آرزو حاجی خانی