35

بی تو از قصه ی دلسوخته افسانه ترم
با دل غمزده از مهر تو دیوانه ترم

باز عشق تو غزال ست، و دلم در پی آن
باز از پیله ی عشق تو که پروانه ترم

قافیه جور شد از چشم غزلخوانی تو
با ردیف ِ مژه، با پلک تو همخانه ترم

گفته بودی پی عشقِ تو از اینجا بروم
 آنقَدَر می روم از خود به تو بیگانه ترم

آرزو کن که هوایت بپرد از سر من
چون که این بار به موهای تو، من شانه ترم

ساز و آهنگ تو در خاطره ی فصل خزان
با خیالات تو هر شب زد و مستانه ترم

اگر امشب برسد ماهِ دلم، می ریزم
من از این جام می آلود ِ تو پیمانه ترم


آرزو حاجی خانی
بی باز گرد